Een paar dagen geleden kochten we twee nieuwe boekentasjes. Eentje voor onze oudste zoon omdat hij naar het eerste leerjaar gaat en vanaf dan elke vrijdag een A4 mapje meekrijgt naar huis. En eentje voor de tweede zoon omdat hij zal starten in het eerste kleutertje en zijn ander boekentasje helemaal versleten is. Hij zeulde dat overal mee en stak dat ding veel te vol waardoor de rits kapot is gegaan en er al diverse gaten in de stof zitten. Hopelijk gaat deze wat langer mee.
Als ik kijk op onze jaarkalender stokt mijn adem eventjes in mijn keel als ik nog maar 2 volle weken vakantie zie staan. Maar geen zin om daar te lang mee in te zitten, allemaal tijd verloren dat ik niet kan genieten van het nu. Want nu is het namelijk wel nog vakantie.
Een eerste lagere schoolkind! Wauw. Natuurlijk zat dit er wat aan te komen, met een vijfde kindje op komst is dat ook logisch dat we eens die richting beginnen uit te gaan. Ze verouderen allemaal natuurlijk. Ik ben er zeker van dat onze oudste zoon klaar is om al die dingen te leren, maar hoe hij gaat reageren op toch iets meer moetjes en iets minder spelen ben ik heel benieuwd naar.
En onze tweede zoon, naar het eerste kleutertje. Voor mij voelt dit als de echte start voor hem. We zijn echt van plan om hem echt te laten starten. Om hem consequent naar school te sturen voor halve dagen. Ik ben benieuwd hoe dit zal gaan en of dat zal werken voor hem. Natuurlijk grijpen we in als het niet gaat voor hem. Ik wil niet dat hij ongelukkig is! Maar dat wisten jullie wel, toch? Ik ben benieuwd wat dit jaar zal brengen voor hem en ons als gezin.
De dochter blijft bij haar begeleidster van vorig schooljaar al zal ze nu wel de “oudste” zijn (graadsklas 2-3 kleuter). Benieuwd hoe ze zal groeien!
Eden mag nog (minstens) een jaartje gezellig bij mij blijven. De kleine kapoen.