Moedergevoel

“Volg je moedergevoel”. Een gouden raad die iedereen wel eens geeft met de beste bedoelingen. Moedergevoel, iets magisch, iets dat weet en bepaalt wat het beste is voor je kindje en voor jezelf.

Daar durven we wel eens te vergeten dat we beïnvloed zijn door onze opvoeding, door onze omgeving en door andere goede raad. Door kinderarts en Kind&Gezin. Door artikels, door forum’s, door beelden. Moedergevoel is niet meer zo puur als het bedoeld is.

Neen, dat klopt niet. Moedergevoel is nog altijd puur en juist maar het probleem is dat we niet meer luisteren. We luisteren niet meer, ons moedergevoel kan schreeuwen, bonken en krijsen. We luisteren niet. We weten het altijd beter.

Want, zeg nu zelf. Een moedergevoel die om aandacht schreeuwt als het kindje huilt en wij, moeder zijnde, willen even een rustige avond zonder kinderen en de nieuwste film bekijken hangend in de zetel. Je moedergevoel schreeuwt met al haar kracht, ga je baby sussen en troosten.

We zijn bang, bang gemaakt door al die goede raad. Bang om toe te geven aan het moedergevoel. Bang dat ons kindje zal profiteren van ons, bang om erin geluisd te worden, bang om gemanipuleerd te worden, bang om te verliezen.

Het moedergevoel zit er nog, maar helemaal bedorven onder die goede raad. Goede raad, eigenlijk zou het goed bedoelde raad moeten zijn. Meestal is het goede raad voor de mama. Of toch ook weer niet, ook de mama ziet er doorgaans van af als de baby huilt en krijst om aandacht. Maar wij hebben geleerd om dat te negeren, te nuanceren, te ontkennen. Meer nog, we voelen ons winnaars als we ons moedergevoel verslaan hebben. Om alles te voorkomen waar we bang voor zijn. Wat vreemd is aangezien we niet bang hoeven te zijn. Moedergevoel hoort onze vriend te zijn.

Het moedergevoel zit bedorven onder al die goed bedoelde raad en consorten. Dat we terug op zoek moeten gaan naar het pure, het natuurlijke. Dat is niet zo eenvoudig als het lijkt want daar heb je juist dezelfde bronnen voor waar je de andere goed bedoelde raad van krijgt. Kijken naar onze opvoeding, naar onze omgeving en naar andere goed bedoelde raad. Naar kinderarts en Kind&Gezin. Naar artikels, naar forum’s, naar beelden. Maar net dat ietsje kritischer. Afvragen waarom en hoe. Wat de voordelen en nadelen zijn. Negatieve en positieve gevolgen onderzoeken. Wat de addertjes zijn en waar ze verborgen zitten. Wat de risico’s en valkuilen zijn. Resultaten bekijken en niet te vergeten de lange termijn resultaten, de verborgen resultaten, positief of negatief.

Geloven in het pure moedergevoel. Durven.