Ik gebruik ondertussen al geruime tijd twitter. Een echte twitteraar vind ik mezelf niet. Ik gebruik twitter voornamelijk om mijn nieuwe blogjes aan te kondigen. Zo heel gemakkelijk op de luie manier. Onder elk blogje staat een knopje waar ik gewoon moet opduwen et voila een tweet met mijn nieuwe blog de wereld in. Easy peasy.
Ook al mijn instagram fotootjes passeren op twitter. Net zo makkelijk.
Af en toe gebruik ik twitter wel op de original twitter manier.
Net als je in kokende melk staat te roeren komt de baby af met zijn vuile pamper in zijn handen. #mommylife
— Sofie (@ourhappilyever) September 14, 2015
Zo’n dingen komen ook voor op tijden waar je wel direct en zonder problemen kunt ingrijpen. Echt. Ze vallen gewoon minder op.
Moffelde een schoon kleed waar de dochter absoluut niet mee staat helemaal achteraan haar kast. #mommylife — Sofie (@ourhappilyever) September 14, 2015
Onze dochter kiest al heel lang (jaren!) zelf haar kleren uit. En ja, met het ene staat ze gewoon beter dan met het andere. Het enigste probleem is dat ze dat zelf niet ziet. Ik snap haar wel, het zijn vaak ook gewoon mooie kleedjes. Helaas past het haar gewoon niet, de grootste reden daarvoor is omdat de kleuren te flauw/flets zijn. Dochterlief heeft echt pure kleuren nodig. Dan straalt ze helemaal. Dusja, dan durf ik wel eens een kledingstuk laten verdwijnen.
*Mama, gaan we afspreken alles wat jij kan doen doe jij. En als het echt niet anders kan vraag je het aan iemand anders.* Abel #whatkidssay
— Sofie (@ourhappilyever) August 27, 2015
Ik moet toegeven dat Abel super veel doet. We vragen hem soms ook echt heel veel. Melkjes halen, traphekje opendoen voor de 2 jongste, schoentjes halen, …
*Mama, hun neus zit in de weg dus ze zoenen zo* Abel houdt zijn hoofd schuin. #whatkidssay #enchanted #disney — Sofie (@ourhappilyever) August 20, 2015
Zo’n spannende scene en dan zo’n opmerking. Hilarisch.
*waarom heeft een microgolf een deur* vraagt Abel. #whatkidsask
— Sofie (@ourhappilyever) August 19, 2015
Dan komen de vragen waar je ook werkelijk wat mee kan. Heerlijk die kinderlijke nieuwsgierig en leergierigheid. Zo denk je ook nog even extra na bij iets wat wij vanzelfsprekend vinden. Boeiend.
Dan heb ik het voornemen om meer zo’n korte dingetjes te tweeten. Best fijn om deze eens te overlopen.