Ik kwam het al verschillende keren tegen op de sociale media. De marktwaarde van de thuisblijfouder zou geschat zijn op 72 000 euro. Ik heb het gelezen en ik vond het vooral grappig te merken dat wij hier wel goed in dat gemiddelde passen:
Zo is ons oudste 6 jaar en ons jongste (tot nu toe, geboren) 2 jaar. Niet zo slecht zeker hihi. Ik ben natuurlijk wel enigste jaartjes jonger dan 32 hah! De rest hou ik niet echt bij, ik kan niet zomaar opnoemen hoeveel uur ik echt aan het opvoeden ben etc. Ik vind dat persoonlijk ook niet nodig.
Dat is namelijk ook de reden waarom ik er niet vroeger over geblogd heb. Ik kreeg onlangs via mail het persbericht erover binnen. Dat bracht me aan het twijfelen om er een blogje aan te wijden. Waarom was ik eerst afkerig? Ik weet het niet zo goed. Er zijn voorheen nog onderzoeken gedaan en bedragen geplakt op het thuisblijfouderschap. Ik ben daar niet echt voor. Niet dat ik er tegen ben, het is best wel eens amusant om dergelijke onderzoeken te lezen. En ja, natuurlijk doen die thuisblijfouders heel veel op een dag én nacht. Is het een “job” die nooit stopt en altijd maar doorgaat. Ook in de weekenden, ook op vakantie. Maar ik vind het niet nodig om dat allemaal uit te vergroten, het hoort er nu eenmaal bij. Ik ben mama en ik doe dat met plezier. Of toch meestal.
Dat is ook een deel van de reden waarom ik persoonlijk (!!) nooit de term “homemanager” of zoiets zal gebruiken. Meestal zeg ik gewoon: Ik ben mama. Ja, ook op van die invulformulieren bij job schrijf ik heel simpel “mama”.
Ik denk niet dat ik nee zou zeggen als ze me werkelijk willen gaan uitbetalen. Maar serieus, ik verwacht het ook niet. Dat is niet de reden waarom ik thuisblijfmama ben. Dat spreekt voor zich. Ik zal er nu ook wel niet om liegen, het is echt wel opletten geblazen als een groot gezin met slechts 1 inkomen. Wij doen het nu al 6 jaar, we hebben al betere en mindere momenten gekend op financieel gebied. Nu met de verbouwingen die heel wat anders gelopen zijn dan verwacht zitten we terug in een minder gebied. Maar toch, wij hebben geen reden tot klagen. Zeker niet nu heel die vluchtelingen crisis wat meer opspeelt helpt het echt om dit in een ander en beter perspectief te zien. Het lukt ons en we gaan ervoor. Ik geef toe, ik ben hier en daar aan het bekijken hoe ik een extra centje kan gaan verdienen met deze blog. We zien wel hoe het loopt.
Wij leven nu al 6 jaar op 1 loon en ik wou er geen seconde van gemist hebben. Echt. Het is het allemaal waard! Voor mij toch.
Hoe denken jullie over dergelijke onderzoeken en resultaten?
7 Comments
Ik moest er ook wel om lachen en ik denk vooral dat het een soort van stunt geweest is om mensen duidelijk te maken dat thuismoederschap geen ‘luiheid’ betekent en dat ook die mamma’s ontzettend hard werken. Ik benijd thuisblijfmoeders wel eens, zou zelf ook graag thuisblijven (maar ik kan mijn werkgever momenteel écht niet in de steek laten én manlief zou dan meer moeten gaan werken). Maar ik zou er niet voor betaald hoeven worden. Straks ga je het dan ook nog als écht werk zien en ben je nooit meer ‘vrij’. 😉
Ja die bewust wording dat wij niet enkel maar thuis op onze luie kont in de zetel zitten is inderdaad misschien nog wel nodig.
het is wel grappig, al zijn veel van die taakjes niet exclusief voorbehouden aan thuisblijfmama’s natuurlijk. Werkende mama’s moeten ook hun kinderen kleden, voeden, opvoeden en liefhebben 🙂
Maar los daarvan: alle respect voor jullie beslissing! Het is helemaal niet gemakkelijk om thuisblijfmama te zijn, dus chapeau dat jullie dat doen!
Daar heb je helemaal gelijk in!
Ik kan me helemaal vinden in je mening 🙂 de getallen zijn ook wel wat overroepen denk ik, bvb de onderwijsassistent en psycholoog, die rol heeft toch elke mama? 🙂
Maar wel eens leuk om het zo opgeteld te zien. Alleen jammer dat er dan vaak nutteloze discussies op volgen waarbij mama’s onnadenkend kwetsende dingen zeggen… maar jij hebt het allemaal mooi verwoord 🙂
Tja…. Lastig altijd…
Ik heb respect voor jullie, maar persoonlijk vind ik her erg fijn om naast m’n gezin te kunnen werken.
Daarnaast wonen wij in een gebied waar best veel mensen altijd thuis zijn bij de kids. Daardoor heb ik geregeld het gevoel dat ik me moet verdedigen vanwege het feit dat ik juist wel werk…. En dan zijn er vaak van zulke onderzoeken die me dan toch een beetje verdrietig maken… Want ik denk dat iedereen zelf het beste kan beslissen of ze thuis blijven of niet… En dan krijg je voor mijn gevoel zo’n welles nietes spelletje….
Ik zou graag thuisblijf mama zijn als het kon, net omdat ik het gevoel heb dat ik naast (parttime) werkende mama, ook al die taken van een thuisblijfmama doe en me daardoor niet altijd lekker in mijn vel voel. Ik denk dat je “mama-zijn” niet in bedragen kan uitdrukken, een mama is onbetaalbaar 🙂