Gelukkig.
Gelukkig als ik opsta en mijn kindjes me toe lachen of grommen.
Gelukkig als ik samen met mijn 4 kindjes “papa”uitzwaai die naar zijn werk vertrekt.
Gelukkig als ik Eden zit te voeden.
Gelukkig als Emma zich laat troosten na een tier/slaan-bui.
Gelukkig als ik naar buiten kijk en Abel en Emma zie spelen.
Gelukkig als de kindjes op hun eigen manier blij zijn als oma binnenkomt.
Gelukkig als ik Emma met haar pop van de glijbaan zie glijden.
Gelukkig als Adam staat te dansen.
Gelukkig als Abel voor de 187ste keer vraagt welke dinosaurus hij is.
Gelukkig als Emma aan het meezingen is met Abel zijn tablet.
Gelukkig als ik Abel in de zetel zie zitten wriemelen aan zijn kussen en aan het duimen.
Gelukkig als ze fijn aan het schilderen zijn.
Gelukkig als ik merk hoe goed ik mijn kindjes ken.
Gelukkig als ik bij leer over en door mijn kindjes.
Gelukkig als Adam uit zijn crisis geraakt.
Gelukkig als ze blij papa verwelkomen die thuis komt van zijn werk.
Gelukkig als Emma ons eraan herinnert “Eerst bidjes doen!” voor we eten.
Gelukkig als ik Abel zijn tanden poets.
Gelukkig als ik een verhaaltje voorlees.
Gelukkig als ik iedereen een goede nacht kus geef en lekker instop.
Gelukkig als ik Emma zie slapen en toedek.
Gelukkig als ik samen met manlief bijbel lees.
Gelukkig als ik aan mijn projectjes kan werken.
Gelukkig als ik samen met manlief tv kijk.
Gelukkig omdat ik hier nog verder door kan gaan.
Gelukkig.