Gelijkend en verschillend

Over hoe kindjes zo verschillend kunnen zijn. Dezelfde mama, dezelfde papa. En toch zo verschillend. De ene kon al kruipen voor het halve jaar, de andere erna. De andere kon zitten voor het halve jaar, de ene erna. De ene stapte zonder omvallen voor het volledige jaar, de andere denkt er nog niet aan. De ander doet deda met beweging en geluid voor het volledige jaar, de ene deed dat helemaal nog niet. Zo verschillend en toch zo gelijk. De foto’s van de eerste weken en maanden zijn zo gelijkend. Die ogen, bepaalde maniertjes, zo gelijk. Zo ons, wij. Zo verschillend hoe ze knuffelen, de ene heel af en toe, de andere heel frequent. Zo gelijkend hoe ze lachen, zolang het deugnieterij is en meer. Zo verschillend hoe ze slapen, de ene een hele nacht door, de ander met haat en liefde. De ene kreeg vanaf 6/8 weken flesvoeding, de andere nog altijd borstvoeding. Het laatste is een raadsel, hoe wat komt. Wat heeft het slapen ermee te maken. Of het co slapen, wat deed dat. Hoe verschillend of gelijkend zal het komende kindje zijn. Hoe anders kan je nog zijn. Zal het middenmoot zijn. Zal het een derde dimensie zijn. Zal het het ene zijn of het andere. Hoe gaan wij het doen. Zoals het ene of zoals het ander. We gaan voor het ander, het natuurlijke, het kindje volgen. Wat we helaas te weinig deden, in het begin, bij het ene. Al lijkt het ene wel aanlokkelijk, vooral na een geeuw. We leren bij. Ook wij zijn zo verschillend, vergelijkend bij vroeger. Van onwetend naar nog altijd onwetend maar met een heleboel extra kennis op zak. Wat zal het derde ons brengen. Hoe gelijkend en hoe verschillend. We hebben er het raden naar, we kijken vol verwachting uit naar alle gelijkenissen en vooral de verschillendheden en nog meer nieuwe ontdekkingen.