Een zaterdag

Dat veel te vroeg begon toen Abel wakker werd. “Ga jij je gaan wassen, neem hem mee zodat Emma niet wakker wordt.” Ervanuitgaande dat het een werkdag was. Nee, het was weekend. Jippie. Dat betekend nog ietsje langer in bed liggen en de kindjes laten spelen boven. En vooral de boel laten afbreken.

De vroege ochtend ging over in gewoon ochtend en er werd ontbeten, kinderen gewassen en aangekleed en boodschappenlijstjes gemaakt. Ikzelf en de kindjes werden afgezet voor de mamameet en manlief deed terwijl de boodschappen. Abel en Emma begonnen er direct te spelen, het is slechts 1 keer per maand, maar toch al goed gewoon. Wat praten en rustig zitten, genieten van een slapende Adam. Tot Emma er even beslist op te gaan zitten, op zijn hoofd gemikt, waar anders. Even troosten en terug kletsen en rusten. Tot manlief ons terug komt halen.

De ochtend is overgegaan in middag, thuisgekomen lekker eten. Emma in bed stoppen “Emma nie slape doen, Emma buiten spelen”. Slaaplekker Emma. Wat opruimen en op het gemakje zelf eten, met een boekje, ahja. Wat facebooken en ander internetgedoe. “Mel(k), mel(k), mel(k)” klinkt het door de babyfoon. Emma wakker.

De middag maakte plaatst voor namiddag en ikzelf had nog wat spulletjes nodig, gaan shoppen dus. Met de dochter mee. Ik kocht 2 zwembadjes en een afdekzeil. Lekker handig om dragen en zwaar, met een dochter die weigert handje te geven en gaat weglopen. Veilig en toch nog goed gezind aan de auto geraakt. Hoe doe ik het toch.

“Mama ging even shoppen terwijl Adam lag te slapen. Terwijl mama ging shoppen kreeg Adam zijn eerste portie mamamelk-uit-een-flesje. Nu is mama emotioneel en Adam die slaapt.”