een voorproefje

Vandaag mochten de peuterkes en de 1ste kleuterkes kennis gaan maken met hun begeleidster, hun klasje en hun symbooltje kiezen.
Een peuterke hebben we dit jaar niet, Adam mag nog een jaartje gezellig bij mij blijven! Een 1ste kleutertje terug wel, onze lieve grote kleine Emma. Natuurlijk gingen Abel en Adam mee.

Best wel spannend, voor mij toch! Aangezien de begeleidster dat Abel had nu bij de oudste kleuters staat (2-3 kleuter, maar niet de klas waar Abel terecht komt) was er een nieuwe begeleidster nodig. Dus toch even spannend van, wie is het, zal dat klikken, hoe is de aanpak, …. We kwamen als eerste in het klasje en de begeleidster werd goedgekeurd 😉 . Emma kon uit alle symbooltjes kiezen, thuis had ze in haar hoofd dat ze een vlinder wou maar dat was er niet. Geen enkel probleem hoor, ze koos direct voor de olifant. Tevens ook even verschieten want de nieuwe begeleidster heeft natuurlijk haar eigen invulling gegeven aan de indeling van het klasje, wat toch even wennen is! In het begin was Emma toch wat verlegen en durfde ze niet zonder mij ergens te gaan kijken of spelen. Abel besloot direct om naar de klas van de peuterkes te gaan om met zijn favoriete speelgoed daar te spelen. Hij heeft nooit echt in de peuterklas gezeten maar zat er af en toe (en heel graag) tijdens zijn 1ste kleutertje afgelopen jaar.

Uiteindelijk kwam Emma los en had ze de poppenhoek gevonden en één van haar vriendjes waarmee ze elk met een buggy op stap gingen de speelplaats op en de klas rond. Dolle pret. Haar schelle stemmetje hoorde je al van ver gieren. Abel was ondertussen ook naar de klas afgezakt en aant spelen, je kan het misschien al raden, in de autohoek. Toen het daar wat te druk werd kwam hij op mijn schoot zitten. Ondertussen hadden we zijn begeleidster van vorig jaar ook al gespot maar dat interesseerde hem totaal niet. Zijn nieuwe begeleidster voor komend schooljaar was er ook (haar dochtertje zit bij Emma) maar ook daar geen enkele interesse.

Adam was ontsnapt naar buiten, dus ging ik ook maar wat buiten zitten. Emma nog lustig aant spelen met de buggy en de baby. Abel had dan ook de weg naar buiten gevonden en was aan het klimmen en klauteren. Ik heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om even kort te piepen in Abeltjes nieuwe klas. Abel geen enkele interesse om ook even te kijken. Hij kent de klas wel al.

Na nog wat spelen, de kindjes terug verzamelen. Kwamen we Abel zijn nieuwe begeleidster nog even tegen, probeerde ze een praatje te maken met Abel, geen reactie, geen interesse.  Even zoeken achter Emma, ze was in de put aant fietsen, maar ah ze had pipi gedaan. Dus vast toch een beetje stress? Of te druk aant spelen … Nouja Hermien heeft het mooi opgekuist en een nieuw onderbroekje gegeven. Allemaal blij. Op naar huis! Emma wou blijven … 🙂