Een kerstboom voor opa en oma

Bijna 5 maanden geleden. Toen voor de eerste keer bij het graf van mijn papa, van opa en oma voor de kinderen. Wat was ik zenuwachtig vanmorgen op weg ernaartoe. Geen huis meer om naartoe te gaan. Harde realiteit, foto’s op het graf. Een mooi versierd kerstboompje plaatste ik ernaast. Ze hadden altijd een mooie echte kerstboom in huis tijdens de feestdagen. Gezellig.

De kinderen zichzelf, waarom weent mama, waarom moeten we hier een beetje stiller zijn.

Op de terugweg tekeningen maken in de auto. Een engel en vlindertjes waarvan de mama gestorven is. Een brief waarin staat “ik wil dat opa niet meer gestorven is”. De kans is klein dat ze later opa en oma nog herinneren en toch hoop ik het van harte.