Een eet paradijs!

Gisteren werd onze lieve kleine mini baby 6 maandjes oud.
Trappelen van vreugde. Rondkijken. Rechtzitten. Zodra de kans zich voordoet rechtstaan op de voetjes. Gieren van het lachen. Handjes uitsteken, pak mij. Genieten van de borstvoeding, af en toe vertellen hoe lekker het wel niet is.
6 maandjes oud.

De ochtendconversatie:

Mama: Eden is vandaag 6 maand. 
Abel: Joepie dan mag hij eten! 
Mama: Ik wil wachten tot het weekend. 
Abel: Nee je hebt gezegd vanaf 6 maanden! 
Mama: Morgen. 
Abel: Nee, nu! 
Mama: Vanavond tijdens het eten.
Drama.
Abel: Ok dan, maar dan moet hij nu wel naast mij zitten!

Dus ik had toch nog een hele dag om er aan te wennen.

Voor de laatste keer de eerste keer “mijn” baby vast voedsel geven. Het deed me toch wat.

Voor ons stond er rijst op het menu, dus maakte ik maar eens gebruik van het stoommandje dat ik in onze rijstpot kan hangen en schilde 1 wortel.

En die baby van ons, die kon er al goed weg mee!