Een avond

Normaal moest ik gisteravond naar mijn cursus. De laatste les, ik keek ernaar uit. Omdat het dan eindelijk gedaan was (tja was maar 4 avonden, ik ben cursussen gewoon van een jaar of 2 …) maar vooral omdat ik dan verder écht aan de slag kon met mijn plannen. Maar daar stak een zieke docent een stokje voor dus de les werd geannuleerd en verplaatst naar volgende week. Geen ramp natuurlijk. Ik besloot dan maar om in bad te gaan ipv woensdagavond. Aangezien ik ook geen eten genoeg voorzien had, kwam dat goed uit.

Normaal heeft Emma er geen problemen meer mee dat ik eventjes alleen in bad wil gaan. Gisterenavond dacht ze daar anders over en vlak voordat ik naar boven wou “glippen” klampte ze zich aan mij vast en eiste ze dat ik macaroni zou maken voor avondeten. Sorry, dat kon niet meer want alles was al klaar. “Morgenavond kan ik wel macaroni maken.” Wat natuurlijk niet goed was. Emma kennende zat ze al zo vast dat ik ofwel een hele avond bij haar kon zitten ofwel verder naar boven gaan en toch genieten van mijn bad. En hopen dat ze snapt dat het geen zin heeft en ik toch in bad ga. Ik koos voor het laatste en het was goed. Ze legde er zich bij neer en had nog een leuke avond, oef.

Een uurtje later kwamen de twee kleine snotterkes (Adam en Eden) naar boven om te zeggen “Mama, uit bad komen!”. Ok lieverdjes. Deur dicht als jullie weer naar beneden gaan. Adam deed dat maar Eden weigerde uit de badkamer te gaan. “Bad!” is veel te interessant en ja hoor daar verdween al een meegesmokkeld duplo blokje in mijn badwater. Bram kwam al naar boven om dat klein prutske zelf naar beneden te dragen zodat ik rustig uit bad kon. Dat beviel het prutske natuurlijk niet. Aan zijn reactie te horen dacht hij waarschijnlijk dat ik nooit nog naar beneden zou gaan.

Toen ik een paar minuutjes later beneden kwam was hij super blij me te zien en liet me niet meer los. Nog eventjes samen snoezelen in de zetel en hop naar boven. Daarbij moet ik zorgen dat ik het kussen, de deken, de vlinder en het visje van Adam mee heb. Alles gevonden en mee? Hupla naar boven. Eerst moest ik Adam naar boven dragen, ’s avonds werken de voeten niet meer van dat manneke. Dan terug naar beneden voor Eden, want deze keer had ook hij geen zin om zelf te stappen en nam hij ook geen genoegen met de draagkracht van papa. Allemaal in onze veel te kleine badkamer? Ok, tanden poetsen! Eerst die van Emma, dan Eden, dan kwam Abel en toen Adam eindelijk kon zitten waar hij altijd zit om te poetsen (bovenop de wc bril) mocht ik ook zijn tanden poetsen.

Na nog wat spullen bijeenzoeken en op de goede plaatsen leggen. Goedgekeurde verse pyjamas bijeensprokkelen en aantrekken waren we eindelijk klaar om te luisteren naar een verhaaltje. Erna nog bidden, kusjes en doe de oogjes maar dicht. Of is dat de vlugge versie? Ik moet Abel helemaal uitkleden en zijn pyjama aandoen, dan moet ik Adam instoppen onder zijn vliegtuigdeken. Na het bidden geeft Bram hem 2 heel duidelijke zoenen en dan pas mag ik dat doen. Want stel je voor dat ik eerst zoenen geef en dan “papa” dan zijn “mama’s” zoenen weg en dat kan niet. Dus neen, eerst zoenen van papa en dan van mama. Zo is het goed. Dat moet ook vlug na elkaar zijn want anders is hij vergeten dat hij al zoenen kreeg van papa en moet hij papa gaan storen die Eden in zijn bedje aan het leggen is voor nog verse zoenen. Zo gaat het, en niet anders. Dan mag ik hem opnieuw instoppen deze keer niet onder zijn vliegtuigdeken maar onder zijn donsdeken, met de matras van een babyreisbedje half op hem. Daartussen door stop ik Abel nog eventjes fijn in samen met een lange knuffel en een dikke zoen. Als ik de deur uitga doet Adam het licht uit waarop ik terug binnen moet komen en hem helemaal opnieuw mag instoppen. Dan kan ik weggaan en als het goed gelopen is blijf ik ook even weg tot Emma gaat slapen.