Dé zondag

Waarop we zo lekker lang konden uitslapen dat we niet naar de dienst gegaan zijn. Maar wat deed het deugd. Natuurlijk iets voor 6 wel even wakker doordat Abel naar beneden ging om te spelen. Wat later Emma. En nog wat later doordat ze terug boven waren en al reeds in Abel-Adams-kamer stonden om te spelen. Met een Adam die nog niet uitgeslapen was. Gelukkig stond mijn lieve man daarvoor op en bij wijze van uitzondering heeft hij ze dan beneden voor de tv gezet. Even bang afwachten of Adam terug in slaap zou vallen of niet. Waarop ik erna gewoon nog eens gedroomd heb. Uitslapen, heerlijk.