Vandaag 1,5 week verder in de vakantie. De kindjes worden er al iets aan gewoon. Abel had het wel lastig, niet dat hij echt vraagt om school of er continu mee bezig is. Maar we merken aan zijn gedrag dat zijn ritme verstoort is. Na een heel rustige periode qua drama’s of andere ongemakkelijke, vervelende momenten met hem. Hebben we al wat schade ingehaald deze vakantie. Niet extreem maar toch valt het ons op. En wat zijn we blij met het weer, dagen van buiten spelen in de zandbak, met de waterslang, de fietsjes. Adam is er zelfs van beginnen stappen. Wat een vreugde dat hij eindelijk beseft dat hij het best wel kan. Niet kijken op de klok ’s morgens en ’s namiddags gewoon lui in de zon blijven zitten ipv op de bakfiets springen om de kindertjes op te halen. ’s Avonds het zand en ander vuil afspoelen om ze fris in bed te stoppen. Eerst insmeren met after sun, natuurlijk. De zonnecrème en de after sun vliegen er door met al die lijfjes die op tijd dienen beschermt en verzorgt te worden. Ik hou er van.