+1

En dan een dag verder, lig je nogmaals in bad. Nogmaals met de gedachte dat het de laatste keer is voor de baby er zal zijn. En ja ik ben nog maar 1 dag overtijd, het begin. Maar hopelijk het begin van het einde. Zo’n eerste keer overtijd is toch vreemd, ga je nog veel meer op je lichaam gaan letten. En geloof me, van zodra je beslist om zwanger te worden ben je al spion van je eigen lichaam. Doe daar nog eens een schepje bovenop. Elk klein pijntje, elke rommeling van de darmen, elke beweging van de baby of ik-wil-niet-weten-wat, elk klein beetje vocht dat afgescheiden wordt heb je gevoeld. In gedachten veel groter en erger dan het werkelijk was en is.

En daar liggen we dan in bad, te genieten van de buik en de bewegingen. En toch te hopen dat deze vlug zal verdwijnen en we vlug dat kei vers boeleke kunnen knuffelen. En samen in bad gaan.