Gisteren was Abel in zijn praten, echt wat daar niet allemaal uitkomt … van walvissen of andere dieren tot levensvragen …
Over de verjaardagen bijvoorbeeld. Hij dacht dat hij als eerste zou verjaren omdat hij als eerste geboren is, viel dat effe tegen ;-). Het is Adam die uit de boot valt! Niet letterlijk natuurlijk want hij zat niet in een boot.
En dan zei hij: “Als we nu al van happy birthday zingen dan hebben we dat al gedaan dan moeten we geen feest meer geven.”
Vraag ik waarom hij dan geen feest wil, “Ahja dan moet ik zolang opblijven en dan ben ik zo moe, maar dan mag ik in de zetel liggen hé.”.
Er is eentje duidelijk nog niet bekomen van het oudejaarsfeest.
Of hij is (weeral!) een paard aan het spelen en vraagt mij hoe een paard noemt zoals mij, zeg ik dat een vrouwelijk paard een merrie is. Vraagt hij dan wat een nachtmerrie is, leg ik dat uit waarop hij concludeert dat hij dan droomt over spoken met een hoorn op het hoofd (hmmm eenhoorns? :p ) of het kan ook een slechte heks zijn maar natuurlijk ook met een hoorn op haar hoofd.
Genieten, maar mijn hoofd en oren waren toch blij dat onze spraakwaterval met al zijn drukke ledematen in bed lag, zonder nachtmerries …