Een masker, bakfiets en sint.

Eerst moest Abel even alleen de klas binnen, om rustig te kunnen starten met hun ronde. Abel ervan verzekeren dat ik echt wel niet naar huis ga en Emma even uit de klas plukken. Om erna te knutselen met enkele kindjes, een leuk gemengd groepje van peuter, kleuter tot en met jongste lager. Gezellig sint maskertjes knutselen, lijmen, kleuren, watten, nieten. Daartussen kreeg Abel ook nog eens een zwartepietenneus, want een vol gezicht wou hij niet. Even gaan uitwaaien in de regen, een Emma die gewoon de speelplaats ingaat en Abel die dicht bij mij blijft. Mama nog niet naar huis gaan hé?! Nee jongen, mama blijft een hele dag. Nog wat sint maskers frutselen met een ander groepje en tevens hulp van het oudste lager. Wat zalig om die jongens met elkaar bezig te zien, heel zorgzaam en geduldig. De middag afgesloten met een geanimeerd verhaaltje door iemand van het oudste lager. Een positief beeld van de jeugd van tegenwoordig. Het komt goed.

Emma trok er zich allemaal niets van aan, ze knutselde mee, met mij en met een ander groepje. Ze voelde haar zo op haar gemak. Ook heeft ze gespeeld en boekjes gelezen. En Adam was ook heel fijn om bij te hebben, wat spelen en dan wat slapen in de draagdoek. Zalig.

Lekker boterhammekes eten in de refter tussen de kindjes. Gezelligheid troef. En hoe lang was dat al niet geleden?! En nog wat uitwaaien in de regen.

Het moment suprême, met iedereen in de turnzaal, wachten op dé sint en zijn pieten. Tot Klaas (Begeleider) een telefoontje kreeg dat de sint verdwaald was en het maar niet uitgelegd kreeg aan de telefoon en de sint zo moe was van al het wandelen en zoeken. Er zat niets anders op, dan gingen wij maar de sint zoeken! Dus hopla allemaal naar buiten, de peutertjes en 1ste kleutertjes allemaal een plaatsje in de bakfietsen van de vele bakfietsmama’s (en papa’s natuurlijk) en op weg! En ja hoor daar kwamen we de sint tegen. Zijn paard niet, dat was nog verdwaald. En omdat de sint zo moe was hebben we die maar naar school gevoerd in een bakfiets, ahja.

En Abeltjes gezicht stond “Hé die bestaat echt!!”. En zijn ogen nog veel meer. Open mond.

Hoe fijn iedereen meewandelde. Ouder gaf handjes aan jong. Net zoals op de speelplaats, veel zorg.

Enkele liedjes en dansjes later in de turnzaal voor de sint mochten de kindjes terug naar hun klas (“Nee mama gaat nog niet naar huis.” Emma wenste voor de zoveelste keer dat ze ook al op school zat.) waar ze de sint wat intiemer konden ontmoeten.  En kregen ze een lekker zakje met lekkernijtjes in. Tevens mochten ze ook enkele dingetjes smullen van het buffet dat verschillende groepjes in de voormiddag gemaakt hebben (speculaas, koeken, marsepein, soep, …). Een geslaagde dag, vermoeide kindjes. Een ritje door de regen naar huis met de bakfiets met 2 slapende kindjes, een wakkere Adam.