Dan komen we thuis rond slapentijd. De achterbanken ontwaken. Ik neem de maxi cosi met Eden in, Abel vraagt of ik dan zijn gordel wil losmaken, anders doet hij dat zelf. Geen probleem. Ik neem eerst Eden mee naar binnen en Bram neemt Adam. Adam zit moetjes te wezen in de zetel. Bram gaat al terug naar buiten om Abel en Emma te halen. Ik zet alvast de 3 flesjes melk in de microgolf. Bram komt binnen met Emma en ik moet nog Abel gaan halen. Mama en niemand anders. Een zielig hoopje in de auto. Hij zat er alleen en vond dat niet fijn. Ocharme. Lekker knuffelen en dragen naar binnen. Hij blijft wenen, hij wil zijn melk, die geeft Bram dan ondertussen. Maar het is niet goed, hij zegt dat het te koud is maar de fles voelt echt lekker warm aan. Ik vraag het nog eens wat het probleem is, zeg dat als we het nog gaan verwarmen het te heet zal zijn. Geen reactie meer, enkel huilen. Heel zielig. Dan maar blijven knuffelen en af en toe vragen wat ik kan doen, of ik zijn melkje moet warmen, of koude melk moet bijdoen of … wat ik maar kan bedenken wat op dat moment het kan zijn. Niets. Enkel huilen. Dus blijf ik knuffelen. Het helpt niet, wat een onrust, ook wel wat paniek bij Abel. Er scheelt iets maar wat. Wat een machteloosheid. Je wil helpen maar weet niet wat, weet niet hoe. Uiteindelijk na nog een hele tijd, melkje nog wat opgewarmd en het was beter. Ook maar dat van Emma want die besloot in de helft van haar fles dat het opeens ook niet warm genoeg was. Niet dat het huilen stopte. Hij proefde de melk en vond die niet lekker. Hoeft niet, we zetten die aan de kant. Nog wat knuffelen. Hij doet heel graag zijn knoopjes van zijn hemd open, maar deze avond moest ik het doen, hij kon het niet. Lekkere warme pyama aan, lekker knuffelen. Emma en Adam zaten gezellig aan weerskanten van Bram te kijken naar tv, Eden lag nog vredig te knorren in de maxi cosi. En Abel nog aan het wenen, heel triest. Hij kon niet stoppen met wenen zei hij. Dan breekt je hart, weeral. Knuffelen en geruststellen.Ik laat hem niet los, ik ben er voor hem. Nog even hallo K3 uitkijken op zijn vraag en dan naar boven. Hij stapt maar zegt dat zijn voetjes niet meer weten hoe te stappen, ik draag hem. En zijn olifant en kussen. Bram draagt Adam en de beren en komt terug voor Emma en haar pop. De avond-ritueel-dingetjes daar verder doen en lekker in bed. Slaaplekker lieve schatjes.
Bram blijft nog bij Emma zitten tot ze slaapt, zoals altijd. Ik ga naar beneden maak alles klaar voor morgen (brood snijden, kalenders verzetten, kleertjes klaarleggen, wat opruimen hier en daar,…) dan Eden bed-klaar maken en voeden en samen met Bram bijbel lezen. Rust. Tot Eden weer honger heeft.